Technika i taktyka
rozgrywania zawodów triathlonowych

Technika i taktyka walki sportowej w triathlonie w głównej mierze zależna jest od indywidualnych predyspozycji zawodnika, profilu trasy, warunków atmosferycznych, rodzaju triathlonu (Ironman, olimpijski, sprinterski itd.) i poziomu sportowego rywali. Przy wyrównanym poziomie zawodników i łatwej, płaskiej trasie kolarskiej o zwycięstwie decydują zdolności biegowe. W przypadku trasy kolarskiej o znacznym zróżnicowaniu, "mocnych" podjazdach, ostrych zakrętach na końcowy sukces wysuwa się przygotowanie kolarskie. Pływanie w triathlonie ma ogromne znaczenie, ale jego poziom niekoniecznie musi być maksymalny. Musi on być "jedynie" wystarczający do wyjścia w czołówce: do 10-15 miejsca.

Triathlonista chcący osiągać systematyczne sukcesy, w zawodach o różnej specyfice, swoje przygotowanie musi prowadzić w taki sposób by:

1. po pływaniu mieć stratę do zwycięzcy umożliwiającą znalezienie się w pierwszej, "zasadniczej" grupie bez specjalnego zaangażowania, które mogłoby spowodować ponadnormatywny poziom zmęczenia.

2. po wyjściu z wody posiadać umiejętności techniczne szybkiego pokonywania odcinka pomiędzy krawędzią wody, a "belką" za którą rozpoczyna się jazdę rowerową

3. posiadać umiejętność "mocnej" jazdy po wcześniejszym pływaniu

4. posiadać umiejętności techniczne jazdy w grupie i odpowiedniego ustawiania się w niej, zależnego od kierunku wiatru

5. móc aktywnie jechać w grupie, bez konieczności korzystania z siły woli by "utrzymać" się w niej

6. posiadać umiejętność takiego ustawienia się w grupie, pod koniec jazdy rowerowej, by po zejściu z roweru nie być blokowanym przez rywali

7. posiadać umiejętności techniczne szybkiego pokonywania odcinka pomiędzy krawędzią belki, kończącą część kolarską triathlonu, a początkiem biegu, po jeździe rowerowej

8. posiadać umiejętność podjęcia intensywnego biegu po zejściu z roweru

9. posiadać taką wydolność i wytrzymałość, by móc kontynuować intensywny bieg po wcześniejszym intensywnym pływaniu i intensywnej jeździe rowerowej

10. posiadać umiejętność mobilizacji rezerw energetycznych do maksymalnej intensywności biegu po wcześniejszym intensywnym pływaniu oraz intensywnej jeździe rowerowej.